Dzięki za audycję. Szkolnictwo to jest to, co jest daleko za cywilizacją. Kilka uwag ode mnie: 
1. mnie współzawodnictwo motywuje bardziej niż współpraca, gdzie problemem jest metoda, gdzie jeden ciągnie innych 
2. ocena własnego progresu jest potrzebna, bo ludzie nie potrafią się sami rozwijać, a szkoła w końcu się musi skończyć 
3. wcale nie czułem się gorszy, gdy byłem pod kimś, bo nie przyrównywałem się do innych, tylko monitorowałem własne postępny i potrzeby 
4. trzeba nauczyć tworzyć, a nie tylko przyjmować wiedzę, bo przeedukowanych ludzi jest cała masa 
5. oceny są ok, bo świat stoi na liczbach i w przyszłości trzeba samemu wybrać jaki poziom jest akceptowalny, z tym, że skala musi rzutować na rzeczywistą skalę (np. wie, zrobił, uczy innych) 
6. komputer =/= brak kreatywności, gdy uczeń otrzyma edytor z pustym ekranem i przybornikiem, to również rozwinie wyobraźnie. Ja godzinami rysowałem w ASCII ( obraz z liter i znaków ). Nie mylmy zacofania z kreatywnością. 
7. Badania potwierdziły rozwój mięśni stymulowany myśleniem o ćwiczeniu itd itp. ( tzw. efekt placebo ), co może tłumaczyć problemy fizyków z kulturą fizyczną =) 
8. nie lubiłem fletu, wolałem klawiaturę =D, młotek gwoździe i wiertarkę, co pokazuje, że szkoła jednak ogranicza możliwości rozwoju 
9. tzw. 'twórczy przekaz' bardzo mnie denerwuje, twórczy to może być odbiór 
 
I pytanie: jak ocenić, kiedy 'uczeń' powinien porzucić szkołę i rozpocząć samodoskonalenie ? 
 
PS. fajne to myślenie, że 4 = .. zacznę stosować ;D