Witam, 
fajnie jest odkryć, że człowiek czasami sam ze sobą, trochę nieświadomie, przeprowadza taki trening mentalny:)  
Myślę sobie jednak, że to dłuższa droga, dlatego jeżeli mamy możliwość to powinniśmy skorzystać z czyjejś pomocy by szybciej znaleźć się na wymarzonym poziomie. 
Trudno jest na początku zmienić pewne nawyki, przyzwyczajenia. Przecież całe życie postępujemy w ten sam sposób. Większość tak postępuje, rodzice, znajomi, więc dlaczego ja mam to zmieniać, choć w sumie mnie się to nie podoba. Ale tak ma być. Przecież nie można mieć wszystkiego itd. Czasami tak myślałam. Ale też kminiłam, myślałam, czytałam, słuchałam, wyciągałam wnioski. Pewne nawyki zostały zmienione. Chociażby właśnie sposób myślenia, co dało początek nowym, ciekawszym wyzwaniom. Jest jeszcze kilka sfer do przepracowania, ale im bardziej jesteśmy tego świadomi tym łatwiej nad tym pracować, a tutaj można znaleźć fajne sposoby. 
Jeżeli chodzi o syndrom matki polki to jest on jeszcze widoczny, ale powoli się to zmienia. A ja wolę być ch...wą panią domu, ale mieć szczęśliwe dzieci :)  
Pozdrawiam

Fajnie, że jako trener mentalny reprezentacji Polski w siatkówce mówisz o treningu mentalnym na fonii! Jak wrócisz kiedyś do tematu, to chciałbym usłyszeć więcej odniesień do kontekstu sportowego. Rozumiem jednak, że audycja jest bardziej skierowana do przedsiębiorców, niż środowiska sportowego. Tak czy inaczej dzięki za wartościowy głos w tej sprawie! Kciuk do góry!

Stasia - czasem do takiej samoświadomości wystarczy po prostu zaakceptować fakt, że postępujemy tak, jak nam mówią znajomi, rodzina itp. Wtedy za każdym razem będziesz sobie zadawać pytanie - czy to jest moja myśl, mój nawyk, moje zachowanie, czy ktoś tego ode mnie wymaga, ktoś mnie tego nauczył itp. :)

To jaki oni musieli dziś przejść mentalny reset miedzy 2 a 3 setem...! 
 
Brawo! Teraz możesz spokojnie przyznać, że przynajmniej ten 1% (o którym wspominałeś w jednej z audycji) dołożyłeś do sukcesu naszej reprezentacji, przez dobre mentalne przygotowanie :)

Pisząc komentarz przegrzał mi się komputer. Przegrzał się, wziął się i wyłączył. Zniechęcona mruknęłam do Mateusza: 
- a taki napisałam ładny komentarz. Teraz już takiego ładnego nie napiszę. 
- przekaż Kubie, że nie słuchałaś ze zrozumieniem. 
 
Korekta!  
Ten komentarz będzie jeszcze lepszy, niż poprzedni. 
 
Podczas słuchania Twojej audycji towarzyszyły mi skrajne emocje. Z jednej strony swojego rodzaju duma z siebie: "O, super, wiedziałam o tym, robię tak!" z drugiej złapanie się za głowę "Jeny, racja, mam poważny problem". Metaforycznie rzecz ujmując, jedna strona mojej osobowości jest dla mnie przejrzysta, jasna, klarowna - łącznie z negatywnymi jej elementami, przecież hej, to jestem ja! Nie jestem idealna, ale przynajmniej żyję w zgodzie ze sobą, co w moim obecnym mniemaniu jest prostą drogą do szczęścia. Z drugiej strony - inna jej część to wielka plątanina niewiadomoczego - emocji? lęków? Jednym słowem trudnych do zdefiniowania elementów, które zapewne oddziałują mocno na to kim jestem i kim mogłabym być. Jeżeli dobrze zrozumiałam, na tym polega trening mentalny - na rozupłaniu tego bałaganu w ludzkim umyśle, po to, by odkryć cały jego potencjał. To o czym mówisz jest zgodne i z moją filozofią. Mimo, że często mi to nie wychodzi, staram się izolować od siebie pesymistyczne myśli i scenariusze oraz możliwie trzymać się z dala od wampirów energetycznych. Często powtarzam, że negatywne myśli przyciągają nieszczęścia, a narzekanie nie ma na celu nic oprócz rozsiewania wokół siebie złych emocji. Swojego czasu odrobinę czytałam o potędze podświadomości, oraz, zupełnie przypadkiem, natrafiłam w czeluściach Internetu na wielce interesujący artykuł, który nazwał i zilustrował to, o czym teraz piszę. Często odwołujesz się do Buddyzmu, ja jednak chciałabym tu odwołać się do Biblii i przypowieści o Hiobie, którą w szkołach każą nam interpretować jako komuikat, że cierpienie może nas spotkać bez wzglądu na uczynki, a najlepszym, co w danym momencie możemy zrobić to pokornie przyjąć tę sytuację, a wręcz być wdzięcznymi, że Bóg właśnie nas wybrał do takiej próby. Posłużę się cytatem interpretacji z artykułu "Nieświadomość Hioba": Hiob mówi [...}: „bo spotkało mnie, czegom się lękał, bałem się, a jednak to przyszło” (Hi 3;25). To właśnie zdanie jest kluczem do zrozumienia faktycznego przekazu księgi Hioba. 
 
Hiob nie cierpiał bez powodu. W pewnym sensie zgrzeszył. Zrobił to przyciągając na siebie nieszczęście i cierpienie. Będąc bogatym starał się być pobożnym, ale czynił to, aby stłumić w sobie uczucia. Bał się , że kara spotka jego synów, którzy żyją w rozpuście i nie mają poważania dla innych. Bał się, że bogactwo które posiada jest w jakiś sposób niesprawiedliwe, że żywot prostego rzemieślnika jest uczciwszy niż życie które on prowadzi. Bał się, że straci to, co posiada i że nie będzie miał na to wpływu. Bał się w końcu tego, że jeszcze nie doświadczył w życiu cierpienia i że nie wie jak go przyjmie jeśli nadejdzie. W ten właśnie sposób przyciągnął na siebie cierpienie. 
 
Kluczowa myśl jaką należy wysnuć po przeczytaniu księgi Hioba brzmi: „Jeśli o czymś wciąż myślimy ­– to nadejdzie”. Tę złotą myśl można także (i wręcz należy!) interpretować pozytywnie. 
 
O ile Hiob symbolicznie sprowadził na siebie cierpienie, o tyle ten sam człowiek pozbył się go, za sprawą hartu ducha i niezgody na tkwienie w nieszczęściu. Hiob wyrażał to min. w ten sposób: „ głowę podniesiesz: bez winyś; staniesz się mocnym: bez lęku. Cierpienie twe pójdzie w niepamięć, jak deszcz miniony je wspomnisz. Życie roztoczy swój blask jak południe, mrok się przemieni w poranek.” (Hi 11; 15-17). 
 
Hiob wierzył w sprawiedliwość boską, która odda mu to, co zabrała. Niemniej niektóre modlitwy i refleksje Hioba mają specyficzny charakter: „Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie? W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie” (Hi 9;4-5). Równie wyraźnie widać to na końcu księgi: „Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. Kto przesłania zamiar nierozumnie?” Oczywiście Hiob nie musiał i prawdopodobnie nie był świadomy , że tymi modlitwami niczym zaklęciami przepracowuje swą bezmyślną postawę z przeszłości. Wiara w nieskończoność i niepojętność mocy bożych jest w rzeczywistości tym samym, co wiara w potęgę (pod)świadomości, która to faktycznie aż dwukrotnie zmieniła jego los." 
 
Podsumowując, cierpienie zależy od nas, oraz od nas zależy jak go uniknąć.  
 
Myślę, że to, co chciałeś przekazać zbiega się z powyższą interpretacją. Bardzo dobra, ciekawa audycja, wyciągnęłam z niej sporo dla siebie. 
 
Serdecznie pozdrawiam :)

WOW! Dużo pozytywnych komentarzy i myśli! Widzicie, to jest właśnie to, o czym mówię i piszę - bądźmy pozytywni, wspierajmy, cieszmy się, dzielmy się, a to wszystko do nas powróci!  
 
@5. Alicja - Twoja interpretacja zrobiła na mnie duże wrażenie. Nie znam Biblii aż tak dobrze, ale zgadzam się z Tobą, że można tam znaleźć masę pozytywnych historii i inspiracji, także tych rozwojowych! Brawo za wnikliwość i ciekawy głos w dyskusji!

Stosowalam ten sposob myslenia wczesniej w wielu trudnuch sytuacjach zyciowych I rzeczywiscie to dziala.Nawet urwalam kontakty z ludzimi ciagle narzekajacymi na swoj los,nie probujacymi nic zmienic.Przez nich nie potrafilam sie skupic na tym co chce robic bo on I wysysali ze mnie pozytywna energie. I rzeczywiscie czulam niemoc...Masz racje ze najpierw trzeba sie skupic na sobie dopiero pomagac innym.Tez nie potrafilam zrozumiec tego komunikatu samolotowego o maskach tlenowych'jak to najpierw ja potem dziecko ?;).Dodam jeszcze jedno ze ludzie przyciagaja do siebie innych ludzi o podobnym mysleniu Tak Jakos nieoczekiwanie...to nie zbieg okolicznosci..Zdarza mi sie czesto tez ze mysle o kims z Kim Jakis czas nie mialam kontaktu I angle ta osoba do mnie dzwoni ;)

Osoby, którym ciężko było prowadzić firmę w polskich warunkach a które po przeniesieniu się do Anglii z powodzeniem rozwijają swoje biznesy nie zmieniły swojego myślenia tylko zmieniły środowisko na bardziej przyjazne przedsiębiorcom. Po prostu zewnętrzne czynniki się zmieniły. Nie wszystko zależy od naszego myślenia.

Alicja - OGROMNE dzieki za Twoj komentarz o Hiobie ! - niesamowicie i wspaniale pokazalas mi madrosc plynaca z ksiegi Hioba. 
 
 
Dziekuje !!!

Best mentalista ever!!! Brawo!

Bardzo dobra audycja. To, że mówisz spokojnym, stonowanym głosem pomaga przyswoić sobie wiedzę.  
 
Te 4 zasady będę sobie ciągle powtarzał i do nich wracał zanim staną się nawykiem.

Polecam safety video używane w Delta Airlines - w tych liniach zawsze skupiam uwagę na tej prezentacji w innych liniach nudnej.

Alicja, dzieki za rozbudowany komentarz nt Hioba i przesłania tej historii. Szkoda, że wiele myśli i życiowych zasad przedstawionych w Biblii jest mocno zniekształconych w naszym potocznym myśleniu a nawet w naszej kulturze. Do takiego wniosku dochodzę podczas zgłębiania tej księgi. 
 
Ps. Audycja ciekawa. Czekam na kolejne.