Bardzo ciekawa i inspirująca audycja, czy raczej wywiad. Motywuje mnie do poszukiwań swojej drogi;) Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg i może audycję o pewności siebie? Pozdrawiam serdecznie

@1 Ania cieszę się, że Ciebie zmotywowałem. Druga część tego wywiadu jest moim zdaniem dużo lepsza od pierwszej, dlatego warto wysłuchać tego wywiadu do końca... :) 
 
Audycję o pewności siebie dodaję do mojej listy audycji. 
 
Mam prośbę do wszystkich: jeżeli macie jakieś sugestie dotyczące audycji, propozycje tematów, pytania, lub cokolwiek, co wiąże się z moją działalnością tutaj, na blogu, na Facebooku, czy na YouTube, to proszę piszcie przez formularz kontaktu na www.ernestgurgol.pl - wtedy na pewno odpowiem :)

Zdecydowanie najlepsza audycja w sezonie 2015 :) 
 
Pytanie: 
Panie Ernest,  
nie wierze, ze sama chęć rozwoju osobistego wpłynęła na to, ze rzucał Pan dobrze płatne prace na etacie (Kamil Cybulski w swoich audycjach zwykle się doszukuje ukrytego motywu np. irytujący szef, zwolnienie). Co na Pana wpłynęło tak mocno, ze pewnego dnia napisał Pan wypowiedzenie i stwierdził, ze rezygnuje z pewnej kasy?  
 
Bardzo mi się podoba,ze zwrócił Pan uwagę na dwie często przemilczane kwestie: 
 
1) poduszka finansowa 
2) ciężar pracy w domu :)  
 
Nagranie uświadomiło mi, ze potrzebuje większej pewności siebie aby zacząć osiągać lepsze rezultaty - dziękuje!  
 
Pozdrawiam i czekam na cześć nr 2

@3 Witaj Davvid. Dziękuję za opinię. 
 
Motywy mojego odejścia były takie: 
 
1. Ambicje osobiste, chęć rozwoju, samorealizacji, większej kontroli nad własnym życiem. 
2. Praca na zmiany - pracowałem zawsze 7 dni pod rząd (później 2 dni przerwy) na 3 zmiany - bardzo uderzało to w moje życie prywatne. 
3. Najpierw znalazłem inną pracę :) 
 
Miałem dwóch szefów: Jednym był lider zespołu, a drugim menadżer linii (menadżer miał pod sobą 4 zespoły). Lider był trudnym człowiekiem (odgrywał rolę złego gliny), menadżer był bardzo spoko (dobry glina). Szybko nauczyłem się niuansów komunikacji z nimi i spokojnie w ten sposób funkcjonowałem. 
 
Zgadzam się z Kamilem: w wielu przypadkach odchodzi się od swoich szefów, nie od firmy, ale od tej reguły są wyjątki -wystarczy spojrzeć na ludzi, którzy mimo trudnych szefów dalej pracują, bo nie wierzą, że mają alternatywę - brak im pewności siebie i poczucia własnej wartości. Z drugiej strony są firmy, w których jest świetny szef, ale niestety firma nie ma tak otwartej kultury organizacyjnej, żeby ambitny pracownik miał możliwość samorealizacji i też rezygnuje z pracy. To jest bardzo złożony aspekt, który najlepiej przebadał instytut Gallupa - ale badania dotyczą głównie USA :)

O tak, praca zdalna, biuro w domu... 
 
Nieźle podsumował to Scott Adams w kilku paskach 
 
edition.cnn.com

@5 
 
Hehe... zabawne, ale prawdziwe. 
 
Trzeba naprawdę sporo wysiłku i samodyscypliny, żeby nauczyć się pracować z domu.  
 
Większości moim znajomym, którzy próbowali, średnio się to udawało i to nie jest żaden powód do wstydu - po prostu nie każdemu taki styl pasuje. 
 
Podobnie jest z pracą na Tajskiej plaży. Jedni będą się z tym świetnie czuli, a innych rajskie widoki, słońce i szum wody wprawią w wakacyjny nastrój i totalnie pozbawią zdolności do pracy. 
 
Kluczem jest znać i rozumieć siebie, swoje zachowania, motywy i potrzeby, a później dopasować do tego odpowiednią strategię postępowania, zgodną z naszym JA.