Gdzieś w tej audycji pojawiło się przekonanie, że w piątek film widziały osoby związane z ASBIRO, a dopiero za jakiś czas dokument wypłynie na szersze wody i zetknie się z krytyką osób całkowicie z zewenątrz, których być może to pierwszy kontakt ze szkołą Kamila. Pozwolę sobie wspomnieć, że byłam, widziałam, był to mój absolutny debiut w realnym świecie (kontestacji słucham sobie nieśmiało już jakiś drugi rok), jeśli chodzi o zetknięcie z tym środowiskiem. Świetna robota, gdzieś tam w mojej głowie film ten zaszczepił nawet myśl, że może i ja dołączę do ASBIRO za kilka lat. Pozdrawiam i gratuluję!

"Czy postarzenie produktów to fakt?" 
 
Jak można mieć wątpliwości, że istnieje takie coś jak planowane postarzenie produktów? 
Wystarczy zobaczyć jakie kary dostały korporacje np apple za planowane postarzanie baterii, które wysiadały po 2 latach.

Kompletnie nie zgadzam sie z wypowiedzia Blachy odnosnie Agent Tomasza i jego wideo produkcji. Nie wspomne juz o tym ze krytyka odbyla sie z typowa dla blachy finezja i z wykorzystaniem prawie znikomego elementu erudycji... 
 
Gdzie jest zapisane ze dokument musi miec dokladnie taka strukture jak wiekszosc produkcji Discovery, National Geographic czy TVN albo TVP? Kazdy tworca ma prawo uzywac wlasnej konstrukcji bo to on wie najlepiej co bedzie w danym przypadku najlepsza rama/fundamentem dla tejze producji.  
 
Widzialem Independencje a takze Korwin the movie i uwazam ze stworzyles Agencie doskonaly dokument w obydwu przypadkach.  
 
Konstruktywana krytyka nie jest czyms zlym ale to co zaserwowal  
Blacha bylo poprostu zalosne i niskich lotow, cos na wzor dresa ktora wpada do domu Mickiewicza i oklada go niemilosiernie bo akurat Pan Tadeusz nie zostal napisany w tym samym formacie co bajki braci Grimm a pan dres lubi lekka i sprawdzona forme przekazu ...

@Monaco  
Faktyczny koszt wyprodukowania np. pralki od zera to nie jest te 1000 zł tylko efekt całego procesu od wydobycia surowców po kształcenie ludzi w szkołach zdolnych to zrobić, który musi być kredytowany (nie tylko bankowo, ale społecznie). Aktualny model jakiegoś urządzenia de facto zaczął był produkowany z 50 lat temu, co pokazuje jaka jest rzeczywiście jego wartość. 
 
Likwidacja planu obsolence równałaby się likwidacji całej gospodarki, której nie dałoby się odbudować, bo po co ludzie mają się uczyć 15 lat skoro, nie było by miejsca w którym mogą odpracować poniesiony na nich koszt.

Jako jeden z osobników z pokaźnej grupy specjalnej czuję się niejako wywołany do tablicy. Pełnometrażowy film dokumentalny o mojej ulubionej szkole w Kinotece w samym centrum Warszawy, szampan, uśmiechnięte dziewczyny, mnóstwo znajomych twarzy, a to wszystko w cenie 10 ziko / zyla / złotych (skreślić niepotrzebne) okazało się w moim przypadku więcej niż dostatecznym wabikiem.  
 
Co do filmu to jestem zachwycony montażem, który jest najmocniejszą stroną produkcji. Sprawia, że tak wielowątkowemu filmowi udaje się zatrzymać uwagę widza. Dynamika jest wyciskana jak tylko się da z tych przynudnawych, ciągnących się wypowiedzi. Są śmieszne momenty. I zapowiedź sequela :D Ale tego co tam i jak tam nie będę zdradzał. Najsłabsze w filmie wydaje mi się ustawianie dźwięku. Ale z racji braku wiedzy przedmiotowej nie wiem, na ile mam obarczać swoim narzekaniem na dźwięk Tomka, a na ile Unfę. 
 
Blacha mnie ubawił chyba jak nigdy. Nie wiem jeszcze jaki jesteś naprawdę, poza radiem, ale w tej audycji wypadłeś w moich uszach jak postać z krwskówki. Dzięki. Made my day. :D 
 
Co do Korwina: była jeszcze trzecia opcja - opcja Cejrowskiego - przez ten korytarz z pudłami i krzesłami, ale ze swobodnym przejściem, dookoła sali. W sensie: tym niepozornym korytarzem, w który pozornie błędnie był skręcił Korwin kryła się szansa na niepostrzeżone czmychnięcie z sali. I to przy ciągłym skręcaniu w prawo :D  
 
Pamiętam Rubina! Ale tak ledwo ledwo ledwo. Jeszcze chyba pacholęciem będąc. W czarnej obudowie, trzymaliśmy go w chacie na wsi i używaliśmy tylko w wakacje, gdy tam ieździliśmy rodziną. Wyłączaliśmy go z sieci, gdy wracaliśmy do.mjasta, bo chata drewniana. Łatwo o spalenie. Długo się bydlak rozgrzewał zanim zaczynał transmitować obraz. Ech. Niepraktyczne to-to.  
 
Pytanie! Kiedy i od kogo usłyszę (przeczytam?) o planowanych seansach Buena Vista ASBiRO Business Club?

Mój telefon działał mi 7 lat, a popsuł się też z mojej winy... 
dlatego nowy kupiłem taki sam ( :

1)Widzieliście film "spisek żarówkowy" 
https://www.youtube.com 
 
2)co do postarzania to widać często jak różnie żółknie plastik np. jedne elementy pralki bardziej niż inne by było widać że sprzęt jest stary 
 
3)a co do delikatności telefonów "Byłem przy tym, jak w laboratorium General Electric Plastics - jednym z najważniejszych miejsc na świecie - chemicy zrobili plastik do iPoda, który odrzucono, i zastosowali go do Smarta. Apple go nie chciał, wolał lustrzaną powierzchnię. Czemu? Żeby ludzie ją brudzili paluchami i czyścili o spodnie. A od tego się drapała. Po roku telefon był do wyrzucenia. I nikt nie miał pretensji do Apple'a, tylko do siebie, bo to przecież ja podrapałem." 
źródło www.logo24.pl

Jedyne co mnie śmieszy to ciągłe zapieranie się prowadzących tego "postarzania" produktów. 
Jakbym słuchał wyznawców płaskiej Ziemi wypierających informacje o heliocentryzmie. 
 
Może kwestia nazwy procesu. Ale produkty są projektowane pod określoną wytrzymałość i żywotność, i jednym z czynników jest zysk.  
Więc bez sensu produkować rzecz wytrzymałą, lecz droższą, skoro konsumenci są teraz w kołowrotku zakupowym i są już przyzwyczajeni, że rzeczy się psują. 
 
Więc projektuje się rzeczy tak, żeby się psuły, żeby konsument kupił nowe, albo żeby wydał pieniądze na serwis. Kropka. 
To jest część modelu biznesowego. Kropka. 
 
Kiedy są ograniczone środki produkcji, to się produkuje trwalej i z możliwością naprawy (np. przed wojną, PRL). 
 
Teraz na zachodzie nie ma nawet możliwości dowolnej naprawy, w jednym ze stanów USA (chyba Minnesota ale nie pamietam z głowy), dopiero niedawno wywalczono sądownie udostępnienie informacji umożliwiającej naprawę. 
Bodajże z Applem. 
Ewidentnie producenci chcą rozszerzyć prawo autorskie z filmów, gier i produktów cyfrowych także na inne rzeczy. 
Kiedyś film czy grę się kupowało na fizycznym nośniku i miało się pełnię praw. 
Teraz niby się kupuje, ale tak naprawdę dzierżawi prawo do używania. 
Stąd ciężkie batalie sądowe o prawo do sprzedaży używanych produktów , np. gier, czy właśnie o prawo do samodzielnej naprawy. 
 
Zniewolenie państwowe = zniewolenie korporacyjne. 
Ewidentnie odchodzi się tutaj od podejścia wolnościowego, skoro popiera się jedne monopole.

@ 8 "Może kwestia nazwy procesu. Ale produkty są projektowane pod określoną wytrzymałość i żywotność, i jednym z czynników jest zysk.  
Więc bez sensu produkować rzecz wytrzymałą, lecz droższą, skoro konsumenci są teraz w kołowrotku zakupowym i są już przyzwyczajeni, że rzeczy się psują. " 
 
No właśnie trochę chodzi o nazwę. "Postarzanie" sugeruje, że ktoś włożył określone, większe środki w produkcję a następnie CELOWO obniżył ich trwałość. Prosty przykład - zrobić stół w którym następnie nadpiłujemy jedną nogę. 
 
Takich przypadków raczej się nie spotyka, bo są one nieopłacalne finansowo. Jest tak jak mówiłem w audycji - producent dokładnie oszacowuje na jaki okres czasu ma wystarczyć dany sprzęt, żeby klient był zadowolony w stosunku do ceny jaką zapłacił. Proste! Jeśli kupuje chińszczyznę za 5 zł to nie mam pretensji, że rozleciała się po 5 użyciu!  
 
Ludzie lubią kupować rzeczy nowe, świecące i pachnące. Możecie sobie robić 20 sondaży, w których wyjdzie, że wolą trwałość i gotowi są za nią zapłacić, ale ich codzienne wybory świadczą o czymś zupełnie przeciwnym! 
 
I jeszcze jedna rzecz, o której nie wspomniałem w audycji. Dlaczego coraz rzadziej opłaca się naprawiać?  
1. Rosną koszty pracy technika 
2. Nowe urządzenia produkuje się w milionach sztuk (TANIO). 
3. Części zamienne produkuje się w setkach/tysiącach i trzeba jeszcze płacić za ich przechowywanie oraz zarządzanie nimi (DROGO). 
 
Różnica staje się tym bardziej widoczna w epoce tworzyw sztucznych.

Tak wyglądałby dokument o Korwinie, gdyby tworzony był na zlecenie Discovery: 
 
1. Na wstępie sporo ciekawych informacji o Krulu 
2. Następnie jak żyją kuce pomagający krulowi w szerzeniu kolibrowej idei 
3. Nagle bach! Zaczynają się problemy! Krowin zgubił muszkę. Kuce w popłochu szukają zastępczej muszki, ale czy zdążą przed kolejnym wykładem? Terminy gonią! Dostawa muszek się spóźnia. Są opóźnienia i kłótnie narasta napięcie. 
4. Udąło się! Muszka dotarła w ostatniej chwili. 
5. Kuce wypowiadają się o tym jak wspaniale jest służyć Krulowi, że są z tego dumni. Gdy król wychodzi na scenę, to czują, że są częścią tego wielkiego show. 
6. Ostatnie ujęcia Krula z nową muszką i napisy końcowe

https://www.youtube.com

Ale ten Blacha to matoł i kiepski aktor , kreuje sie na bóg wie kogo a we łbie pusto