Dobre.

Hah, mam dokładnie ten sam problem. Radzę sobie z nim tak, że narzucam sobie tak mało czasu na wykonanie czegoś, że liczy się tylko wykonanie, a nie jakość. Potem 2 tury na poprawki i koniec.

Ernest,  
jest wiele tematów za które się nie zabieram bo wiem, że nie wykonam ich perfekcyjnie... albo paradoksalnie wykonuje na pół gwizdka zadane bo mam wewnętrzne przekonanie, że nie zrobię go tak dobrze jak JA bym chciał.... 
Tutaj chyba warto podkreślić, że nie ma czegoś takiego jak "perfekcja" tylko my sobie sami ustalamy taką granicę co jest dobre, a co nie... Biznes skutecznie leczy z perfekcjonizmu, bo to co uważamy za wspaniałe często weryfikuje rynek pokazując, że klient chce zupełnie czegoś innego :) 
 
Mam jeszcze dopytanie do kursu AdWords. Wiem, już, że zrobisz go na wysokim poziomie, że chcesz wsłuchać się w potrzeby klientów, ale brakuje mi takiego dowodu społecznego... jakiejś twojej strony z większą ilością danych - jakie kampanie obsługiwałeś, jak dużym budżetem zarządzałeś, jakich klientów, itd...  
 
Pozdrawiam serdecznie. Są tutaj osoby które przesłuchały dokładnie wszystkie Pana audycje - i myślę, że będziemy tu zgodni, że zawsze pojawi się chociaż 1 rzecz która da mi wartość dodaną :)

@2 Dzięki za podzielenie się swoim zdaniem 
 
@3 Dzięki za opinię. 
 
Co do społecznego dowodu słuszności: w przypadku tego kursu nie mam żadnej strony z większą ilością danych i prawdę mówiąc na tym etapie nie dbam o to. 
 
Mam zupełnie inny sposób na zbudowanie społecznego dowodu słuszności w odpowiednim czasie - dla mnie mało liczy się czego dokonałem w przeszłości - znaczenie ma tylko to na ile ten kurs pomoże moim klientom samodzielnie i skutecznie reklamować własną firmę, bo to jest dla mnie jedyna sensowna miara słuszności tego co sprzedaję. 
 
Oczywiście, zaraz pojawi się zarzut: "No dobrze, ale jak zamierzasz sprzedać kurs, którego praktycznie nie reklamujesz i nie pokazujesz ludziom co już osiągnąłeś?" 
 
I tu jest sedno sprawy: Ja chcę obecnie sprzedać tylko około 10 sztuk tego kursu i poziom zadowolenia tych 10 osób ma być moją miarą "słuszności" - dla moich Klientów nie będzie się to wiązało z żadnym ryzykiem :) 
 
Później będę się "martwił" co dalej z moim kursem :)

Trafiłeś w dzieśiątkę! Szczególne dzięki za ten odcinek oraz za ten o "unikaniu" opodatkowania.

Dzięki za audycję. Uświadomiłeś mi, że ja mam ogromny problem nadmiernego perfekcjonizmu. O ile w ogóle zacznę coś robić to dopóki wszystko idzie idealnie - jest ok, a gdy pojawią się trudności to rzucam wszystko i chcę zacząć od nowa tak, żeby od początku do końca wszystko było perfekcyjnie. Przez to żadnego projektu nie doprowadzam do końca. Po prostu uciekam w jego trakcie. Teraz to już w ogóle unikam wszelkich projektów, które wymagają jakiejkolwiek inwencji. Źródeł tego upatruję w dzieciństwie, gdzie byłem ciągle krytykowany przez ojca (dokładnie za wszystko). Z drugiej strony, gdy np. dostawałem 5 (dobrze się uczyłem), to od matki słyszałem - "czemu nie 6?".  
 
Obecnie pracuję poniżej kwalifikacji i z jednej strony dobrze mi z tym - nie mam na sobie presji i nie czuję stresu. Z drugiej zaś strony wiem, że na dłuższą metę chciałbym robić coś ambitniejszego. Generalnie jestem zdolny i bystry, ale nie radzę sobie psychicznie z przeciwnościami. 
 
Co byś mi radził? Myślisz, że można to przepracować samemu (są jakieś książki na ten temat?) czy raczej trzeba iść na terapię do psychologa?

Mam dokładnie to samo, w efekcie czasami łapię się na prokrastynację. 
 
Moja obecna metoda na walkę z tym to mocne pranie mózgu kaizen'em. Wszystko rozbijam na najdrobniejsze etapy, a potem z nich wybieram co wejdzie w skład "wypuszczanej" wersji. Efekty poprawy już zauważam, teraz staram się jeszcze zamienić to w nawyk.

Mam podobnie. Fajnie to omówiłeś ! :) Warto pamiętać, aby nie być "perfekcyjnym". 
 
"Perfekcjonizm" może sprawdzić się w rozpisaniu celów, planów działania i ich kolejności, ale już samo działanie faktycznie musi być bardziej praktyczne i elastyczne, bo w innym wypadku to działanie nigdy się nie zacznie. 
 
np. sprawdza się to w odchudzaniu, odpuszczamy "dietę" i ćwiczenia, bo raz zjedliśmy dwa pączki.